Dla tej grupy szkoleniowej sezon trwa przez cały rok! O funkcjonowaniu Piłkarskiej Szkółki Rekordu, „na co dzień i od święta”, rozmawiamy z jej trenerem-koordynatorem – Bogusławem Matlochem.

Można powiedzieć, że kiedy inni kończą sezon, ten dla waszej licznej grupy dopiero się zaczyna. Gdzie i w jakich turniejach już uczestniczyły Orliki Rekordu, a dokąd wybierają się w najbliższych tygodniach, miesiącach?

- Dzieciaki uczestniczące na co dzień w zajęciach szkółki Rekordu, czyli grupy Orlików z roczników 2006 i 2007, a nawet 2008, swoją piłkarską edukację pobierają praktycznie przez cały rok. Ich sezon rozgrywkowy to udział w licznych turniejach z cyklu Ligi Maluchów oraz pozostałe okazjonalne turnieje. Liga Maluchów prowadzona przez POSiR w Pszczynie, to cykl turniejów letnich. Gramy wtedy na zielonej murawie lub „orlikach” oraz w cyklu zimowych turniejów halowych. Każdy z uczestników Ligi Maluchów: Iskra Pszczyna, MKS Żory, Pniówek Pawłowice Śląskie, UMKS Czechowice-Dziedzice, Polonia Łaziska Górne, LKS Wilkowice i Rekord, jest organizatorem przynajmniej jednego turnieju w okresie letnim i zimowym. Turnieje LM mają charakter wyłącznie zabawowy, a uczestnicy mają absolutny  zakaz zamieszczania jakichkolwiek wyników i tabelek rozgrywek. W tym roku przed nami jeszcze turnieje w Czechowicach-Dziedzicach, a w okresie zimowym przyszłego roku zawody w Żorach, Pszczynie i w Wilkowicach.

Biorąc pod uwagę tylko niedzielne  i środowe zajęcia jak liczna rzesza dzieciaków przewija się przez wasze zajęcia?

- W zajęciach każdej z trzech grup rocznikowych szkółki bierze udział każdorazowo od 25 do 35-ciu uczestników. Najliczniejszą grupę stanowią chłopcy z roczników 2006 i 2007. Najmłodsi adepci szkółki to roczniki 2008 i 2009. Chciałbym podkreślić, że wskaźnik liczebności nie jest naszym priorytetem. Stawiamy na jakość, zaufanie i przywiązanie do tego wszystkiego co oferuje Beskidzkie Towarzystwo Sportowe Rekord.

Przybliżmy sylwetki szkoleniowców prowadzących treningi w poszczególnych grupach wiekowych

- Funkcjonowanie szkółki opiera się na pracy trenerów, którzy na co dzień prowadzą oddzielne grupy szkoleniowe tych samych roczników. Ich zadaniem jest selekcja i prowadzenie zajęć szkółki tych roczników, którymi się opiekują. Trener Mariusz Gąsiorek opiekuje się grupą szkoleniową rocznika 2003 i jest również trenerem prowadzącym ten rocznik w Szkole Mistrzostwa Sportowego. On też najczęściej prowadzi zajęcia tego rocznika w szkółce. Maciej Tokarczyk jest opiekunem dziewięciu- i siedmiolatków i również szkoli chłopców z rocznika 2005, w ramach dodatkowych zajęć szkoleniowych, dwa lub trzy razy w tygodniu. Trener Krzysztof  Biłka jest trenerem prowadzącym ośmiolatków. Pozostali szkoleniowcy – Jan Picheta, Grzegorz Gomółka, Szymon Niemczyk i Wojciech Błasiak, pełnią rolę trenerów wspomagających. Staramy się, aby każde zajęcia były prowadzone przez trzech  szkoleniowców. Ja jestem trenerem koordynującym pracę Szkółki, ustalającym harmonogram pracy oraz prowadzącym drużynę z rocznika 2004-ego, zarówno w klubie jak i SMS. Powiązanie pracy tych samych trenerów w poszczególnych grupach szkoleniowych w klubie i w Szkółce zapewnia nam płynność procesu szkolenia i selekcji. Chłopak trafiający do Szkółki ma możliwość rozwoju swoich umiejętności w ramach klubowej grupy szkoleniowej, a ci najzdolniejsi mogą w finalnym efekcie skorzystać z edukacyjnej oferty SMS.

Od lat pokutuje określenie, że dzieci trafiające na zajęcia prowadzone w klubach sportowych, mają złe nawyki ruchowe i braki koordynacyjne wyniesione ze szkół, czy tak jest w istocie?

- Aktualnie dzieci mają ograniczone nawyki ruchowe spowodowane głównie niedostatecznym dla ich wieku „zapotrzebowaniem” na ruch. Styl życia współczesnego ośmiolatka jest pełen udogodnień. Sami rodzice kształtują też bardzo często nieświadomie błędne nawyki ruchowe. Takie zwykłe czynności jak np. „czworakowanie”, jazda na rowerze albo zwyczajne wiązanie sznurowadeł rzutuje w późniejszym okresie na proces nauczania czynności ruchowych. Proces edukacji fizycznej w szkołach w klasach I-III, też nie jest właściwie prowadzony. Na te czynniki trenerzy pracujący w Szkółce nie mają wpływu. Otrzymują materiał, który ma ograniczone możliwości rozwoju. Należy jeszcze zaznaczyć, że niestety w szkółkach nie ma dzieci, które nie podejmują treningów-zabawy ze względów organizacyjno-finansowych.
Osobnym, bardzo trudnym problemem jest praca szkoleniowa z dziećmi w klubach oraz mentalność działaczy w tym zakresie.

 Ile na tym etapie rozwoju sportowego jest jeszcze zabawy, a ile elementów rywalizacji?

- Choć w tym wieku zawsze musimy akcentować i podkreślać, że jest to zabawa, to w świecie sportu nigdy, nawet na tym etapie nie uciekniemy od rywalizacji. Nawet dzieci szkoli się, aby w przyszłości mogły skutecznie rywalizować. Zawodnik, który tego nie potrafi, nie może osiągnąć nigdy sukcesu w sporcie. Podkreślam słowo „szkoli się”, a nie trenuje. Kluczem do tego sukcesu jest cierpliwość i systematyczność rozłożona w czasie.

Atuty Piłkarskiej Szkółki Rekordu – tu warto przyprowadzić swoją pociechę, bo…..?

- Największym walorem Piłkarskiej Szkółki Rekordu jest jej funkcjonalność. To o czym wspomniałem wcześniej, czyli płynność poszczególnych działań szkoleniowych, od zajęć w Szkółce poczynając, a na edukacji szkolnej w SMS-ie kończąc. Choć dla rodziców 6-8 latków, to długi proces czasowy, to sądzę iż warto przyprowadzić dziecko do Szkółki Rekordu mając taką perspektywę. Rekord gwarantuje także stabilność, jakość organizacyjno i infrastrukturalną, niespotykaną w skali regionu. Zapewniamy również codzienną systematyczną pracę szkoleniową, a nie tylko medialną promocję. Niejako przy okazji dodam, że lada dzień poszerzona zostanie możliwość bieżącego komunikowania się z naszymi aktualnymi oraz potencjalnymi podopiecznymi. Na klubowej stronie internetowej funkcjonować będzie tzw. Strefa Rodzica, gdzie na bieżąco my – trenerzy, informować będziemy o terminach i miejscu prowadzenia zajęć. W tym miejscu będzie można znaleźć również relacje z wydarzeń, w których uczestniczą adepci Piłkarskiej Szkółki Rekordu. Już teraz zachęcam do odwiedzin aktualnych i przyszłych „rekordzistów”.

Dziękuję za rozmowę.

- Dziękuję.

TP

Komentarze: